استئوکندروز بدون درمان نه تنها باعث درد مداوم در پشت یا گردن، احساس دم ناقص یا اختلال در قلب می شود. با فشردن ریشه های عصبی خطرناک است که می تواند باعث فلج، اختلال در حساسیت، عملکرد نعوظ و بی اختیاری مدفوع و ادرار شود. پوکی استخوان که در ستون فقرات گردنی ایجاد می شود منجر به بدتر شدن جریان خون به مغز می شود که باعث سردرد، سرگیجه و فعالیت ذهنی به تدریج بدتر می شود. علاوه بر این، تغییراتی که در یک بخش از ستون فقرات رخ می دهد به زودی به بخش های دیگر و سپس به کل ستون فقرات گسترش می یابد.
در این مقاله انواع و طبقه بندی (درجات، مراحل) پوکی استخوان را در نظر خواهیم گرفت. این به فردی با تشخیص مشابه کمک می کند تا وضعیت فعلی خود را با ایجاد این بیماری و درمان احتمالی بهتر درک کند.
انواع و طبقه بندی بیماری
استئوکندروز نقض تغذیه، حذف سلول های مرده و محصولات متابولیک آنها (به اصطلاح "سرباره") در دیسک (لایه جذب شوک ویژه) بین مهره ها و همچنین در قسمت هایی از بدن مهره ها است. در مجاورت آن از پایین و بالا.
پوکی استخوان چیست؟
در بزرگسالان، تشخیص "استئوکندروز" تنها به عنوان ایجاد فرآیندهای دیستروفیک (مرتبط با سوء تغذیه) در غضروف ستون فقرات درک می شود. اگر در بزرگسالان، فرآیندهایی شبیه به پوکی استخوان (نازک شدن بافت غضروفی پوشاننده یک و دیگر استخوان‌های مفصل، تغییرات بعدی در خود استخوان‌ها) در یکی از مفاصل (مثلاً در مفصل زانو) رخ دهد. به نام استئوآرتریت تغییر شکل دهنده
در نوجوانی (از 11 تا 18 سالگی)، اصطلاح "استئوکندروز" نه تنها برای ستون فقرات استفاده می شود. این فرآیند استئوکندروز جوانی (جوانی) نامیده می شود. هنگامی که در ستون فقرات ایجاد می شود، بیماری شوئرمن نامیده می شود. اما می تواند محلی سازی های دیگری نیز داشته باشد (برای جزئیات بیشتر به بخش مربوطه مراجعه کنید).
طبقه بندی پوکی استخوان شامل موارد زیر است:
- در کدام بخش سوء تغذیه ایجاد شده است (طبقه بندی بر اساس محلی سازی).
- دیسک بین مهره ای به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد (طبقه بندی استئوکندروز بر اساس پریود).
- آیا اکنون التهاب حاد وجود دارد یا فروکش می کند (طبقه بندی داخلی گروه بندی بر اساس مراحل).
بزرگسالان نیز نوع جداگانه ای از پوکی استخوان دارند. این بیماری Kienböck در بزرگسالان است (استئوکندروز استخوان لونات که در بین استخوان های مچ قرار دارد).
تشخیص همچنین ممکن است نشان دهد که استئوکندروز پس از سانحه است. این بدان معنی است که آغاز نقض ساختار دیسک بین مهره ای، صفحات هیالین واقع بین بدن مهره و دیسک، و همچنین خود بدن مهره ها، ناشی از ضربه بود. آسیب می تواند آنی و شدید باشد (مثلاً با یک ضربه قوی به ستون فقرات)، اما پوکی استخوان پس از سانحه نیز می تواند در نتیجه آسیب دائمی با قدرت نه چندان زیاد ایجاد شود (به عنوان مثال، کج شدن مداوم با وزن در لودرها). یا ورزشکارانی که بدون نظارت مربی مجرب، هالتر را بلند می کنند.
استئوکندریت ستون فقرات
استئوکندروز ستون فقرات به چند نوع تقسیم می شود. این هست:
- استئوکندروز ناحیه گردن رحم.
- استئوکندروز ناحیه قفسه سینه.
- پوکی استخوان کمر.
- استئوکندروز ناحیه خاجی.
اغلب، استئوکندروز کمری و ساکرال به عنوان یک بیماری منفرد در نظر گرفته می شود - استئوکندروز ستون فقرات لومبوساکرال. این به دلیل ویژگی‌های ساختاری این بخش‌های پشتی است (در بخش‌های مربوطه به آن خواهیم پرداخت).
در برخی موارد، زمانی که غضروف مفصلی بین ساکروم (در بزرگسالان 5 مهره جوش خورده است) و دنبالچه (شامل 3-5 مهره) تحت تأثیر قرار می گیرد، پوکی استخوان دنبالچه ممکن است ایجاد شود. این بیماری پس از زایمان خودبه‌خود در زنان شایع‌تر است (مخصوصاً زمانی که مادر لگن باریکی دارد یا وزن جنین بیش از 4 کیلوگرم است)، اما می‌تواند با صدمات، عمل‌ها و ناهنجاری‌های این ستون فقرات ایجاد شود. با توجه به ویژگی های ساختاری مفصل ساکروکوکسیژیال (عدم وجود هسته پالپوزوس در آن - یک ناحیه جذب کننده شوک مرکزی که بین مهره های ناحیه گردن، قفسه سینه و کمر وجود دارد)، صحیح تر است که آسیب غضروف مفصلی را در آرتروز مفصل ساکروکوکسیژیال نسبت به استئوکندروز است.
استئوکندروز همچنین می تواند در بیش از یک قسمت از ستون فقرات ایجاد شود. هنگامی که چنین فرآیندی در بیش از دو مورد ایجاد می شود، به آن گسترده می گویند.
علائم هر نوع بیماری به طور مفصل در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.علائم و نشانه های پوکی استخوان".
کمی بیشتر در مورد اصطلاحات. دانشمندان (4) معتقدند که عبارت "استئوکندروز بین مهره ای" غیرقابل قبول است. اولاً، در نتیجه این فرآیند، هم بدن مهره ها تحت تأثیر قرار می گیرند (این در پیشوند "استئو-" نشان داده می شود)، و هم غضروف مفصلی - صفحات انتهایی بدن مهره ها ("-chondrosis"). یعنی نه تنها دیسک های بین مهره ای، بلکه ساختارهای اطراف آنها نیز آسیب می بینند. بنابراین، گفتن "استئوکندروز ستون فقرات" صحیح خواهد بود و نه به شکل دیگری.
استئوکندروز ستون فقرات گردنی
ناحیه گردن رحم با ویژگی های زیر مشخص می شود:
- این تنها قسمتی از ستون فقرات است که دیسک بین مهره ای در همه جا بین مهره ها نیست: بین مهره اول و پشت سر و همچنین بین مهره های 1 و 2 گردنی وجود ندارد.
- قسمت های جانبی مهره های زیرین مهره های پوشاننده را از طرفین می پوشانند: به نظر می رسد که دومی در یک "زین" نشسته است.
- لبه های بدنه مهره های گردنی کشیده و کمی شبیه قلابی است که رو به بالا است، به همین دلیل به آنها "قلاب شکل" می گویند. چنین "قلاب" و بخشی از مهره پوشاننده فقط در تماس نیستند: بین آنها همان مفصلی وجود دارد که در اندام ها وجود دارد: از بالا، سطوح مفصلی با غضروف مفصلی پوشیده شده است و کپسول مفصلی مفصل را می پوشاند. این مفاصل به شما امکان می دهند فقط در این بخش حرکت - شیب و چرخش - اضافی و ذاتی انجام دهید. اما آنها مشکلات اضافی را "حمل" می کنند - آرتروز (نازک شدن غضروف مفصلی) می تواند در آنها ایجاد شود. و اینجاست که استئوفیت ها تشکیل می شوند. این خطرناک است: رشته های عصبی یا رگ های خونی که در این بخش ها عبور می کنند می توانند توسط استئوفیت ها فشرده شوند.
با ایجاد پوکی استخوان در ناحیه گردن، زمانی که دیسک‌های بین مهره‌ای نازک‌تر می‌شوند و به نظر می‌رسد خود مهره‌ها آویزان می‌شوند، تغذیه و مفصل بین "قلاب" مهره زیرین و بدنه مهره‌های پوشاننده مختل می‌شود. در این صورت آرتروز این مفصل به عارضه پوکی استخوان تبدیل می شود.
در بخش مهره های گردن، همه انواع حرکات امکان پذیر است:
- اکستنشن و خم شدن؛
- خمیدگی های جانبی؛
- چرخش،
در حالی که حجم این حرکات بسیار زیاد است. این یک خطر از نظر ایجاد استئوکندروز است که فقط برای ناحیه گردن رحم مشخص است.
بیشترین تحرک در مفصل بین مهره های 4 و 5 و همچنین مهره های 5 و 6 گردنی مشاهده می شود (10، 11). استئوکندروز سطوح مفصلی بین مهره اول و پشت سر و همچنین غضروف مفصلی بین مهره های اول و دوم را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
مهمترین ساختارها در ناحیه گردن رحم عبارتند از:
- در سطوح جانبی همه مهره های گردنی، در فرآیندهای عرضی آنها، منافذی برای عبور شریان مهره ای وجود دارد که خون را به مغز می رساند.
- در داخل اولین مهره گردنی (با مهره های گردنی "معمولی" بسیار متفاوت است) انتقال ساقه مغز به نخاع وجود دارد.
- زیر 1 مهره گردنی، اولین ریشه های گردنی اعصاب نخاعی شروع به بیرون آمدن از طناب نخاعی می کنند. علاوه بر این، بین دو مهره (بالا و پایین)، یک جفت اعصاب نخاعی خارج می شود (بین 1 تا 2 مهره، 1 جفت عصب، بین 2 تا 3 - دومی و غیره). سه مورد اول به گردن و اندام های آن (غده تیروئید، حلق، حنجره، نای) تا حدودی به چشم ها و گوش ها می روند. جفت چهارم اعصاب نخاعی به عضله اصلی تنفسی - دیافراگم می رود، از جفت پنجم تا هفتم آنها به دست ها عصب دهی می کنند (سیگنال های عصبی را ارائه می دهند).
با پوکی استخوان و مرحله بعدی آن - فتق دیسک، هر یک از این ساختارها می تواند نقض شود. این شرایط بسیار تهدید کننده زندگی هستند. اما بیشتر اوقات، پوکی استخوان در نواحی تحتانی گردن رحم ایجاد می شود و به 5، یا 6 یا 7 ریشه عصبی نخاعی آسیب می رساند که به دلیل آن حساسیت (لمسی، دما، لرزش) و تحرک یکی از دست ها مختل می شود و درد ایجاد می شود. در آن (با آن سمتی که سوراخ بین مهره ای باریک شده است).
استئوکندروز ناحیه قفسه سینه
این شکل از پوکی استخوان بسیار نادر است. این به دلیل تحرک کمی در ناحیه قفسه سینه است.
هر یک از مهره های سینه ای نه تنها به مهره ها (بالا و پایین)، بلکه به دنده ها نیز متصل است (هر مهره به یک جفت دنده متصل است). این امر ثبات ناحیه قفسه سینه را تضمین می کند و تحرک ستون فقرات را محدود می کند.
منافذی که اعصاب نخاعی از آن خارج می شوند نسبت به سایر بخش ها کوچکتر هستند. در حال حاضر کانالی که طناب نخاعی از آن عبور می کند. بنابراین، باریک شدن بیشتر آن با رشد استئوفیت ها ("خارهای" استخوان از مهره ها) ممکن است باعث اختلال در خون رسانی به نخاع شود (سکته مغزی نخاعی).
به عنوان بخشی از ریشه های قفسه سینه اعصاب نخاعی (12 عدد مانند مهره ها وجود دارد) تعداد زیادی از اعصاب سیستم عصبی خودمختار عبور می کنند. بنابراین، هنگامی که رشته های عصبی در ناحیه قفسه سینه تحت تأثیر قرار می گیرند، علاوه بر اختلال در عملکرد اندام هایی که به آنها می روند:
- از ریشه بین آخرین مهره های گردنی و اولین مهره های قفسه سینه، بخشی از رشته های عصبی به چشم می رود (مردمک، عضلات دایره ای چشم).
- از دو بخش اول - تا دست ها؛
- از دوم و ده باقی مانده - به اندام های حفره قفسه سینه (قلب، ریه ها، عروق بزرگ)، به اندام های حفره شکمی (کبد، معده) و فضای خلفی صفاقی (لوزالمعده، کلیه ها) (1)،
علائم اختلال در سیستم عصبی خودمختار نیز وجود خواهد داشت: آریتمی، اضطراب یا ترس از ایست قلبی، تعریق، احساس گرما (به اصطلاح "گرگرفتگی")، رنگ پریدگی، تنفس سریع.
علاوه بر این، بخش چهارم نخاع که در سطح مهره دوم قفسه سینه قرار دارد، منطقه حیاتی خون رسانی به این اندام است. با کاهش قطر کانال نخاعی، سکته مغزی نخاعی (مرگ بخشی از نخاع) در اینجا سریعتر از آسیب به نخاع در نقاط دیگر ایجاد می شود.
استئوکندروز به ندرت در دیسک بین 1 تا 2 و همچنین بین 2 تا 3 مهره ایجاد می شود. بیشتر اوقات در ناحیه 6-7 مهره قفسه سینه رخ می دهد، جایی که حداکثر انحنای ستون فقرات به عقب (کیفوز) وجود دارد.
استئوکندروز ستون فقرات کمری
استئوکندروز ستون فقرات کمری تقریباً در 50 درصد موارد رخ می دهد. این به دلیل بار زیاد روی این بخش از ستون فقرات است (باید وزن بدن را تحمل کند)، که با اسکات (عضلانی به علاوه تغییر در مرکز ثقل بدن)، وزنه برداری، حتی بیشتر می شود. برخی از حرکات نادرست (به عنوان مثال، هنگام بازی فوتبال، زمانی که باید توپ را بگیرید، انجام کار عضلانی، حرکت دادن مرکز ثقل نه به مرکز، بلکه به لبه مفصل بین دو مهره).
علاوه بر این، ناحیه کمر بسیار متحرک است و ستون فقرات سینه ای غیرفعال و ساکرال غیر متحرک را به هم متصل می کند.
اغلب، ضایعه دیسک بین مهره ای، که از آن پوکی استخوان شروع می شود، مربوط به شکاف بین مهره های 4 و 5 است (در اینجا بالای لوردوز کمری مشاهده می شود - برآمدگی ستون فقرات)، کمتر اوقات - بین 5 کمری و 1 مهره خاجی. این بخش ها بیشترین بار را دارند. دیسک های بین مهره های 1 و 2 و مهره های 2 و 3 کمتر تحت تأثیر قرار می گیرند زیرا تحرک خوبی دارند.
استئوکندروز ساکروم
استئوکندروز منفرد ناحیه خاجی به ندرت ایجاد می شود. این به دلیل این واقعیت است که مهره ها در اینجا ذوب می شوند و کل بار مجبور می شود بلافاصله به کل بخش توزیع شود. استئوکندروز در ساکروم زمانی ایجاد می شود که ناحیه کمری (به دلیل پوکی استخوان، آسیب یا بیماری دیگر) آسیب دیده باشد و پنج مهره جوش خورده مجبور به تحمل بار افزایش یافته باشند.
در صورت عدم وجود ناهنجاری های ستون فقرات، ساکروم باید در زاویه 30 درجه نسبت به محور عمودی بدن باشد تا تعادل با استخوان های لگن کج شده حفظ شود. اما اگر اولین مهره خاجی کمی بیشتر از حد لازم به سمت جلو بیرون بزند (به دلیل ناهنجاری یا آسیب مادرزادی)، فضای ریشه های اعصاب نخاعی که از بخش 1 خاجی بیرون می آیند و همچنین عروق محدود می شود. اگر این امر با ساکرالیزاسیون (رشد آخرین مهره کمری تا اولین ساکرال) همراه شود، محل ریشه های بخش 2 خاجی نیز باریک می شود. سپس استئوکندروزی که در اینجا ایجاد شده است (به ویژه استئوفیت های خلفی) و عوارض آن (فتق بین مهره ای) به سرعت خود را با سندرم درد موضعی در پرینه و داخل ران احساس می کند.
لازم به ذکر است که ساکرالیزه شدن ستون فقرات بلافاصله پس از تولد اتفاق نمی افتد. آمیختگی آخرین مهره کمری با استخوان خاجی در سن 14-13 سالگی شروع می شود و تا سن 23-25 سالگی به پایان می رسد. موقعیت هایی وجود دارد که اولین مهره خاجی در تمام طول عمر بدون اتصال باقی می ماند و عملکرد 6 کمری را انجام می دهد. چنین ناهنجاری هایی پیش نیازهای بیشتری را برای ایجاد استئوکندروز در اینجا ایجاد می کنند و همچنین اغلب با بسته نشدن (کامل یا جزئی) کانال خاجی - یک لوله منحنی که در آن اعصاب خاجی از طریق سوراخ ساکرال از ستون فقرات خارج می شوند، ترکیب می شوند.
استئوکندروز ستون فقرات گردنی و سینه ای
استئوکندروز ستون فقرات گردنی و قفسه سینه زمانی رخ می دهد که فرد به روند دیستروفیک توسعه یافته در دیسک های بین مهره های گردنی پایین توجه نمی کند. در نتیجه، "دایره های روی آب" شروع به جدا شدن از چنین "سنگ" می کنند - ستون فقرات زیرین (سینه ای) شروع به درگیر شدن در این فرآیند می کند.
وضعیتی که بخش‌هایی از ناحیه گردن و سینه، که دور از یکدیگر قرار دارند، در معرض تغییرات در دیسک و مهره‌های اطراف آن قرار می‌گیرند، کمتر ایجاد می‌شوند.
استئوکندروز کمری و ساکرال
کل استخوان خاجی و آخرین مهره کمر اساس کل ستون فقرات است - آنها پشتیبانی آن را فراهم می کنند و حداکثر بار را تجربه می کنند. اگر بارهای اضافی روی آن بیفتد، به خصوص اگر پیش نیازهای ژنتیکی و هورمونی برای این کار ایجاد شود، یا فرد دائماً کمبود میکروویبراسیون را تجربه کند، پوکی استخوان ناحیه کمری ساکرال ایجاد می شود (اطلاعات بیشتر در این مورد را می توان در اینجا یافت: "علل پوکی استخوان").
دیسک های بین مهره های کمر معمولاً ابتدا آسیب می بینند، سپس (طبق مکانیسمی که در قسمت قبل توضیح داده شد) استخوان خاجی در این فرآیند درگیر می شود. همچنین، استئوکندروز لومبوساکرال اغلب به شرایطی گفته می‌شود که مفصل بین آخرین مهره کمری و ساکروم دچار تغییرات دیستروفی می‌شود.
گسترده یا چندبخشی
این بیماری در 12 درصد موارد استئوکندروز ایجاد می شود. این شدیدترین نوع بیماری است، زمانی که فرآیندهای دیستروفی در چندین بخش (یک بخش دو مهره است، بالا و پایین، که دیسک بین مهره ای آسیب دیده را احاطه می کند) ستون فقرات رخ می دهد. هر دو بخش از یک بخش (به عنوان مثال، استئوکندروز دیسک بین مهره های 4 و 5 و 6-7 گردنی) و بخش های غیر مرتبط از بخش های مختلف می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. به عنوان مثال، پوکی استخوان دیسک بین 4-5 مهره گردنی (C4-C5) و دیسک بین 4 تا 5 مهره کمری (L4-L5) ممکن است ایجاد شود.
از آنجایی که با استئوکندروز چند سگمنتال اتفاق نمی افتد که تشدید در همه بخش ها به طور همزمان ایجاد شود. بیشتر اوقات، تشدید در یک بخش و سپس در دیگری ایجاد می شود. این منجر به ظهور چنین تشخیص "خانگی" به عنوان استئوکندروز سرگردان شد. پزشکی رسمی آن را به رسمیت نمی شناسد و فردی را که چنین "تشخیصی" را انجام داده است، برای درک علت علائم خود، مطالعات تکمیلی را برای خود تعیین می کند.
مراحل (دوره ها)
ادبیات مدرن استئوکندروز ستون فقرات را به عنوان یک فرآیند مزمن مستعد عود توصیف می کند. در سنین پایین (عمدتاً در نتیجه صدمات یا حرکات نامناسب، وزنه‌برداری) رشد می‌کند، با سرعت‌های مختلف پیشرفت می‌کند، می‌تواند کند شود (بهبود پوکی استخوان رخ می‌دهد)، یا می‌تواند به طور مداوم ادامه یابد. در افراد مسن، برعکس، روند آهسته بیماری مشاهده می شود.
متخصصان مغز و اعصاب بسته به نحوه تغییر ساختار دیسک بین مهره ای، چندین مرحله (دوره) را تشخیص می دهند:
- پریود می کنم.در اینجا، مقدار آب در ترکیب هسته پالپوس - مرکز جذب شوک دیسک بین مهره ای کاهش می یابد و در حلقه فیبری آن ترک هایی ظاهر می شود. هسته پالپوس تغییر شکل یافته و به سمت عقب جابجا می شود (به سمت رباط طولی خلفی که در امتداد سطح خلفی بدن مهره ها قرار دارد). چنین حرکت درون دیسکی هسته پالپوس باعث تحریک اعصاب عبوری (در ناحیه گردن رحم - سینوورتبرال) می شود. این با دردهای جزئی در گردن یا قسمت مربوط به پشت، سفتی حرکات، اتخاذ یک وضعیت خاص که در آن مقداری تسکین درد وجود دارد، آشکار می شود. اگر پوکی استخوان در ناحیه کمر ایجاد شود، لوردوز کمری صاف می شود.
- دوره دومبا تشکیل subluxations، تحرک پاتولوژیک در بخش آسیب دیده ستون فقرات مشخص می شود. این به دلیل این واقعیت است که بافت غضروف مانند دیسک (آنولوس فیبروزوس) که در اطراف هسته پالپوسوس قرار دارد، به تدریج شروع به خشک شدن می کند - ارتفاع دیسک کاهش می یابد. در جاهایی که حلقه فیبروزوس چینه‌بندی‌تر است، هسته پالپوزوس به سرعت حرکت می‌کند و به تخلیه بیشتر آن کمک می‌کند (معمولاً این اتفاق در جهت رباط طولی خلفی ضعیف‌تر رخ می‌دهد). این دوره پوکی استخوان با درد در سطح بخش آسیب دیده ظاهر می شود، ماهیچه های بالا و پایین بخش به طور مداوم در حال تنش هستند و سعی می کنند مهره ها را نگه دارند تا به نخاع آسیب نرسانند.
- دوره IIIبا پارگی کامل حلقه فیبری مشخص می شود، بنابراین هسته پالپوزوس در آن حرکت می کند و بین مهره ها بیرون می زند (فتق بین مهره ای ایجاد می شود). هسته پالپوزوس حتی ممکن است به داخل مجرای کانال نخاعی فرو رود (تخلیه دیسک). غضروف هایی که مهره ها را می پوشانند به دلیل کوچکتر شدن لایه بین آنها نازک تر می شوند. علائم مرحله بستگی به جهتی دارد که دیسک بین مهره ای در آن جابجا شده است: اگر در جهت دهانه ای باشد که ریشه ستون فقرات از طریق آن خارج می شود، دردهایی احساس می شود که در امتداد رشته های عصبی گسترش می یابد (یعنی اگر پوکی استخوان در آن ایجاد شود. بخش های پایینی گردن رحم یا قفسه سینه فوقانی، آنها در بازو احساس می شوند، و اگر در ناحیه کمر - سپس در ساق پا، حساسیت اندام های عصب دهی شده آسیب می بیند. اگر در جهت کانال نخاعی در امتداد خط وسط، کمردرد ثابت شود، تحرک و حساسیت اندام ها مختل شود، عملکرد اندام های داخلی که از بخش آسیب دیده عصب دریافت می کنند، آسیب می بیند، اگر هسته پالپوس به داخل آن نفوذ کند. مهره ای که در بالا یا پایین قرار دارد، یک دوره بدون علامت بیماری وجود خواهد داشت.
- دوره چهارمبافت‌های دیسک‌های بین مهره‌ای آسیب‌دیده با بافت اسکار جایگزین می‌شوند، به همین دلیل تحرک در این بخش ستون فقرات محدود یا از بین می‌رود. در بخش های مجاور، مهره ها مجبور به جابجایی هستند، التهاب و آرتروز بین فرآیندهای آنها ایجاد می شود. استئوفیت ها از استخوان ها ظاهر می شوند - رشد استخوان ها. ممکن است رباط طولی استخوانی شود. لبه های مهره های تغییر شکل یافته توسط استئوفیت ها و رباط های استخوانی شده در کنار آنها نوعی براکت های استخوانی را تشکیل می دهند. این اسپوندی آرتروز است.
هنگامی که ماهیچه ها در این فرآیند درگیر می شوند، سعی می کنند ستون فقرات را تثبیت کنند، اسپاسم در آنها رخ می دهد، عروق محلی فشرده می شوند. به همین دلیل، ادم ایجاد می شود که ریشه های عصبی را فشرده می کند. درد وجود دارد. این هست -تنددوره بیماریاگر در این دوره درمان را شروع کردید - فعالیت حرکتی را در قسمت آسیب دیده محدود کنید، از مسکن ها (آنها همچنین داروهای ضد التهابی هستند) استفاده کنید، سپسحمله کنندپوکی استخوان در 5-7 روز ناپدید می شود. تحت حاد یا2 دورهبیماری ها
دوره تحت حاد تقریباً 12-14 روز طول می کشد. اگر در این مرحله بیش از حد سرد نکنید، وزنه بلند نکنید، حرکات ناگهانی انجام ندهید، پوکی استخوان رو به بهبودی می رود.
تشدیدپوکی استخوان به ندرت "به خودی خود" ایجاد می شود اگر فرد مراقب کمبود میکروویبره در بدن باشد (این با کمک فعالیت حرکتی بالا و/یا روش های آواسازی به دست می آید) و خون رسانی کافی به ناحیه آسیب دیده را حفظ کند.
تشدید پوکی استخوان می تواند باعث شود:
- هیپوترمی؛
- وزنه برداری؛
- استرس شدید؛
- حرکات ناگهانی؛
- ماساژ غیرحرفه ای انجام شده؛
- مصرف الکل؛
- سرد؛
- تغییر شدید گرما و سرما (به عنوان مثال، شیرجه رفتن در آب سرد بعد از حمام یا سونا)؛
- خمیدگی های مکرر؛
- ماندن طولانی مدت در وضعیت خمیده
درجات پوکی استخوان
در توسعه خود، استئوکندروز مراحل خاصی را طی می کند. به آنها درجه می گویند و بسته به درجه، پزشک درمان را برنامه ریزی می کند.
برای درک چگونگی تأثیر بیماری بر کار، توانایی سلف سرویس، کفایت یک فرد، متخصصان مغز و اعصاب داخلی 5 درجه پوکی استخوان را تشخیص می دهند:
درجه |
شدت درد و علائم دیگر |
نقض ظرفیت کاری و ظرفیت کاری |
|---|---|---|
1 درجه |
در درجه اول، درد ناچیز است، در حین انجام فعالیت ظاهر می شود و در حالت استراحت ناپدید می شود. فقط نقاط درد قابل تشخیص است. |
هنگام انجام هر کاری ذخیره می شود |
2 درجه |
درد شدید نیست، در حالت استراحت ظاهر می‌شود، با ورزش افزایش می‌یابد، اما اگر حالت راحت بگیرید یا بار را متوقف کنید، درد از بین می‌رود. در درجه دوم، تغییر در پیکربندی ستون فقرات قابل توجه است، عضلات کشیده احساس می شود. تحرک محدود ستون فقرات |
اگر ما در مورد کارگر غیر فیزیکی یا سبک بدن صحبت می کنیم، ظرفیت کار حفظ می شود. اگر فردی سخت کار کند، توانایی کار محدود است. فرد مجبور است در محل کار مکث کند، سعی می کند از فعالیت بدنی خودداری کند |
3 درجه |
درد شدیدتر است، با تلاش تشدید می شود. علائم عصبی که توانایی کار را نقض می کنند آشکار می شوند. |
نقض شده است. فقط کارگران دانش می توانند به کار خود ادامه دهند. توانایی انجام فعالیت های خانگی کاهش می یابد، اما مراقبت از خود و توانایی حرکت مستقل حفظ می شود |
4 درجه |
علاوه بر درد شدید، علائم عصبی نیز ظاهر می شود: سرگیجه، اختلال در حساسیت |
برای هر کاری گم شدهمی تواند در داخل محل حرکت کند، فقط به عصا تکیه کند. او سعی می کند تنها زمانی حرکت کند که برای ارضای نیازهای فیزیولوژیکی لازم باشد. |
5 درجه |
درد و سایر علائم در حالت استراحت مشخص می شود. فرد مجبور است در رختخواب بماند. |
برای هر نوع کاری گم شده. فرد نیاز به مراقبت دارد. |
استئوکندروز ستون فقرات در هر بخشی که تشکیل شده و به هر درجه ای که رسیده باشد، نیاز به شناسایی و تجویز درمان به موقع دارد. در عین حال، درمان باید جامع باشد و نه تنها شامل مصرف داروها برای تسکین علائم، بلکه سایر روش های (اصلی) درمان با هدف از بین بردن علل بیماری باشد.